آشنایی با Relative Clause

اخرین بروز رسانی این مقاله
- 3 روز پیش
آشنایی با Relative Clause
Relative Clause یا جملهوارهی موصولی یک جملهی کوچیک و کاربردیه که به ما کمک میکنه دربارهی یک آدم، چیز یا مکان اطلاعات بیشتری بدیم.
انگار یک ذرهبین جادویی داریم که اسمها رو دقیقتر و واضحتر توصیف میکنه!
وقتی بچهها این ساختار رو یاد بگیرن، میتونن توی داستاننویسی، معرفی کردن آدمها و توصیف چیزهای مورد علاقهشون خیلی حرفهایتر حرف بزنن.
کلمههای جادویی Relative Clause
این جملهوارهها همیشه با یک کلمهی مخصوص شروع میشن؛ کلمههایی که ما بهشون میگیم کلمههای موصولی. هر کدوم از اینها مثل یک کلید میان تا جملهها رو به هم قفل کنن:
1. who — مخصوص آدمها
برای معرفی و توضیح دادن دربارهی افراد از who استفاده میکنیم.
2. which — مخصوص چیزها و حیوانات
هر وقت بخوایم دربارهی یک وسیله، شیء یا حیوان حرف بزنیم از which کمک میگیریم.
3. that — همهفنحریف!
That هم برای آدمها استفاده میشه و هم برای چیزها؛ یعنی همزمان دو کاره است!
4. where — مخصوص مکانها
برای توصیف جاهایی مثل مدرسه، پارک یا اتاق بچهها، where بهترین انتخابه.
مثالهای ساده و داستانی
برای اینکه مفهوم بهتر توی ذهن کودکان جا بیفته، مثالها رو کودکمحور نوشتم:
The boy who is wearing a blue shirt is my brother.
پسری که پیراهن آبی پوشیده، داداش منه.
(کلمهی who آدمها رو معرفی میکنه.)
This is the book that I love the most.
این کتابیه که من از همه بیشتر دوستش دارم.
(that دربارهی چیزها توضیح میده.)
The dog which can dance is very funny.
سگی که میتونه برقصه خیلی بامزه است!
(which برای حیوانات هم هست.)
This is the school where I learn English.
این مدرسهایه که من توش انگلیسی یاد میگیرم.
نکتهی طلایی
یادت باشه:
Relative Clause همیشه درست بعد از اسمی میاد که داریم توضیحش میدیم.
اگه قبلتر یا دورتر بیاد، جمله نامرتب و اشتباه میشه.
پس بچهها با یاد گرفتن این ساختار، میتونن جملههایی بسازن که درست، زیبا و دقیق باشن—مثل نویسندههای کوچولوی انگلیسی!
📌 برای ثبتنام:
کلیک کنید


